کد مطلب:289258 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
دعاء توسل به قائم
در كتاب ارزشمند «بحارالانوار» دعایی برای توسّل به هر یك از ائمّه نقل شده، كه دعای توسّل به امام عصر (عج) این است:
«اللّهُمَّ انّی أسْئَلُكَ بِحَقِّ وَلیِّكَ وَ حُجَّتِكَ صاحِبَ الزَّمانِ اَلا اَعْنَتی بِه عَلی جَمیعِ اموری وَ كَفَیْتَنی بِه مَؤنَةُ كُلٍّ مُوذٍ وَ طاغٍ وَ باغٍ وَ اَعْنَتی بِه فَقَد بَلَّغَ مَجهودی وَ كَفَیْتَنی كُلُّ عَدُوٍّ و هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ دَیْنٍ وَ وَلَدی وَ جَمیعَ اَهلی وَ اخَوانی وَ مَنْ یَعنیَنی اَمْرُهُ وَ خاصَّتی آمین رَبَّ العالَمینَ».
همچنین در كتاب «محاسن» از ابوبصیر و او نیز از امام صادق علیه السلام روایت كرده كه فرمود: «هر گاه در راهی گم شدی، پس ندا كن و بگو:
«یا صالِح! یا اَباصالِحَ! اُرْشِدْنا اِلی الطَّریقِ رَحِمَكُمُ الله».
در حدیثی از امام صادق علیه السلام كه به ما رسیده، ایشان چنین می فرمایند: «هر كس بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، سپس همانا به درستی كه او امام، محمّد بن الحسن (عج) را در بیداری یا خواب خواهد دید آن دعا این است:
«اَلْلهُمَّ بَلِّغْ مَولانا صاحِبَ اَلزْمان اَیْنَما كانَ وَ حَیْثُما كانَ مِنْ مَشارِقَ الارْضِ وَ مَغارِبِها سَهْلِها وَ حَبَلِها عَنّی وَ عَنْ والِدَیَّ وَ اخْوانی التَحِیَّه وَ السَّلامُ عَدَدَ خَلْقِ اللهِ وَزِنَةَ عَرْشِ الله وَ ما اَحْصاهُ كِتابُهُ وَ احاطَ بِهِ عِلمُه.
اللّهُمَّ اِنّی اُجَدِّدُ لَهُ فی صَبیحَةِ هذا الْیَوم وَ ما عِشْت فیهِ مِن اَیّامِ حَیاتی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَه فی عُنُقی لا اَحوُلُ عَنْها وَلا اَزوُلُ اَبَداً.
اللّهُمَّ اجْعَلْنی مِن اَنْصارِهِ وَ اَعْوانِهِ وَ الذّآبینَ عَنْهُ وَ المُمْتَثِلینَ لِاَوامرِهِ وَ نواهیهِ فی اَیّامِهِ وَ الْمُسْتَشْهِدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ.
اللّهُمَّ فَإنْ حالَ بَینی وَ بَیْنَهُ الْمَوتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلی عِبادِكَ حَتماً مُقْتَضیاً فاَخْرِجْنی مِنْ قَبری مُؤتَزِراً كَفَنَی شاهِراً سَیْفی مُجَرَّداً قَناتی مُلَبِّیاً دَعوَةَ الدّاعی فِی الْحاضِرِ وَ الْبادی. اللّهُمَّ ارنی الطَّلْعَة الرَّشیدَة وَ الغرة الحَمیدَة وَ اَكحَل بَصَری بِنَظَرَة مِنّی الَیهِ وَ عَجَّلْ فَرَجَه وَ مهل مَخْرَجَه.
اللّهُمَّ اشْدَد ازرَه وَ قو ظُهرَه وَ طول عُمرَه وَ اعْمُر اللّهُمَّ بِه بِلادِكَ وَ احی بِه عِبادِكَ فَانَّكَ قُلتُ وَ قَولِكَ الحَقُّ ظَهَرَ الفِسادَ فِی الْبِرِّ الْبَحْر بِما كَسَبتَ اَیدی النّاس، فَاظْهَر اللّهُمَّ لَناوَلیَّك وَ ابْنُ بِنْتِ نَبیِّكَ المُسَمّی باسْمِ رَسولِكَ صَلَواتِكَ عَلَیه وَ آلهِ حَتّی لا یُظَفر بِشَیء مِنَ الْباطِلِ الامزقهُ وََ یُحَقِّقُ اللهَ الْحَق بِكَلِماتِهِ وَ یُحَقِّقُهُ.
اللّهُمَّ اكشَفَ هذِه الغمة عَن هذِه الامَّة بِظُهورِه انَّهُم یَرَونَه بَعیداً وَ نُریَه قریباً وَ صلّی اللهُ عَلی مُحَمَّد وَ آله («بحارالانوار»، ج 86، ص 61)».
«اللّهُمَّ انّی أسْئَلُكَ بِحَقِّ وَلیِّكَ وَ حُجَّتِكَ صاحِبَ الزَّمانِ اَلا اَعْنَتی بِه عَلی جَمیعِ اموری وَ كَفَیْتَنی بِه مَؤنَةُ كُلٍّ مُوذٍ وَ طاغٍ وَ باغٍ وَ اَعْنَتی بِه فَقَد بَلَّغَ مَجهودی وَ كَفَیْتَنی كُلُّ عَدُوٍّ و هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ دَیْنٍ وَ وَلَدی وَ جَمیعَ اَهلی وَ اخَوانی وَ مَنْ یَعنیَنی اَمْرُهُ وَ خاصَّتی آمین رَبَّ العالَمینَ».
همچنین در كتاب «محاسن» از ابوبصیر و او نیز از امام صادق علیه السلام روایت كرده كه فرمود: «هر گاه در راهی گم شدی، پس ندا كن و بگو:
«یا صالِح! یا اَباصالِحَ! اُرْشِدْنا اِلی الطَّریقِ رَحِمَكُمُ الله».
در حدیثی از امام صادق علیه السلام كه به ما رسیده، ایشان چنین می فرمایند: «هر كس بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، سپس همانا به درستی كه او امام، محمّد بن الحسن (عج) را در بیداری یا خواب خواهد دید آن دعا این است:
«اَلْلهُمَّ بَلِّغْ مَولانا صاحِبَ اَلزْمان اَیْنَما كانَ وَ حَیْثُما كانَ مِنْ مَشارِقَ الارْضِ وَ مَغارِبِها سَهْلِها وَ حَبَلِها عَنّی وَ عَنْ والِدَیَّ وَ اخْوانی التَحِیَّه وَ السَّلامُ عَدَدَ خَلْقِ اللهِ وَزِنَةَ عَرْشِ الله وَ ما اَحْصاهُ كِتابُهُ وَ احاطَ بِهِ عِلمُه.
اللّهُمَّ اِنّی اُجَدِّدُ لَهُ فی صَبیحَةِ هذا الْیَوم وَ ما عِشْت فیهِ مِن اَیّامِ حَیاتی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَه فی عُنُقی لا اَحوُلُ عَنْها وَلا اَزوُلُ اَبَداً.
اللّهُمَّ اجْعَلْنی مِن اَنْصارِهِ وَ اَعْوانِهِ وَ الذّآبینَ عَنْهُ وَ المُمْتَثِلینَ لِاَوامرِهِ وَ نواهیهِ فی اَیّامِهِ وَ الْمُسْتَشْهِدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ.
اللّهُمَّ فَإنْ حالَ بَینی وَ بَیْنَهُ الْمَوتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلی عِبادِكَ حَتماً مُقْتَضیاً فاَخْرِجْنی مِنْ قَبری مُؤتَزِراً كَفَنَی شاهِراً سَیْفی مُجَرَّداً قَناتی مُلَبِّیاً دَعوَةَ الدّاعی فِی الْحاضِرِ وَ الْبادی. اللّهُمَّ ارنی الطَّلْعَة الرَّشیدَة وَ الغرة الحَمیدَة وَ اَكحَل بَصَری بِنَظَرَة مِنّی الَیهِ وَ عَجَّلْ فَرَجَه وَ مهل مَخْرَجَه.
اللّهُمَّ اشْدَد ازرَه وَ قو ظُهرَه وَ طول عُمرَه وَ اعْمُر اللّهُمَّ بِه بِلادِكَ وَ احی بِه عِبادِكَ فَانَّكَ قُلتُ وَ قَولِكَ الحَقُّ ظَهَرَ الفِسادَ فِی الْبِرِّ الْبَحْر بِما كَسَبتَ اَیدی النّاس، فَاظْهَر اللّهُمَّ لَناوَلیَّك وَ ابْنُ بِنْتِ نَبیِّكَ المُسَمّی باسْمِ رَسولِكَ صَلَواتِكَ عَلَیه وَ آلهِ حَتّی لا یُظَفر بِشَیء مِنَ الْباطِلِ الامزقهُ وََ یُحَقِّقُ اللهَ الْحَق بِكَلِماتِهِ وَ یُحَقِّقُهُ.
اللّهُمَّ اكشَفَ هذِه الغمة عَن هذِه الامَّة بِظُهورِه انَّهُم یَرَونَه بَعیداً وَ نُریَه قریباً وَ صلّی اللهُ عَلی مُحَمَّد وَ آله («بحارالانوار»، ج 86، ص 61)».